Klauzula 20.1 orzecznictwo
Uzupełniając rozważania dotyczące charakteru terminu 28 dni na powiadomienie o roszczeniu 
przedstawiam jeszcze jeden wyrok, w którym sąd uznał że upływ wymienionego terminu powoduje wygaśnięcie roszczenia Wykonawcy:
„Nie umknął uwadze Sądu także fakt, że powód nie zgłaszał roszczeń na podstawie klauzuli nr (…) Warunków Kontraktu (…). Okoliczność ta nie była zresztą kwestionowana. Tym samym, z mocy tej klauzuli, powód utracił prawo do ich skutecznego dochodzenia. Jak stanowi bowiem przywołany zapis klauzuli nr (…) Warunków Kontraktu (…): „Jeżeli Wykonawca uważa się za uprawnionego do przedłużenia Czasu na Ukończenie, czy też do dodatkowej zapłaty na mocy jakiejkolwiek klauzuli niniejszych Warunków lub na innej podstawie związanej z Kontraktem, to winien on powiadomić o tym Inżyniera, opisując wydarzenie lub okoliczność dające podstawę do takiego roszczenia.
Powiadomienie winno być przedstawione tak szybko, jak tylko jest to wykonalne, i nie później, niż w ciągu 28 dni od dnia, w którym Wykonawca dowiedział się lub powinien się dowiedzieć o danym zdarzeniu lub okolicznościach. Jeżeli Wykonawca nie zgłosi roszczenia w terminie 28 dni, to Czas na Ukończenie nie zostanie przedłużony, Wykonawca nie będzie uprawniony do dodatkowej zapłaty, a zamawiający będzie zwolniony z wszelkiej odpowiedzialności z tytułu roszczenia (…)”. W tym miejscu Sąd Okręgowy podziela w pełni stanowisko wyrażone w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 1969 r. (III CZP 5/68) i mającej moc zasady prawnej, zgodnie z którą: „Istnieją, obok terminu przedawnienia uregulowanego w tytule VI księgi pierwszej k.c. jeszcze innego rodzaju terminy do dochodzenia roszczeń, z których upływem powstają skutki odmienne i surowsze od skutków przewidzianych w przepisach o przedawnieniu, które zatem nie mogą być zaliczone do terminów przedawnienia (…). Cechą „charakterystyczną” tych terminów jest wygaśnięcie roszczeń po ich upływie” (Lex nr 1026). Nadmienić należy, iż powód już co najmniej na pół roku przed wystawieniem faktur nr (…) z dnia 28 grudnia 2015 r., posiadał wiedzę na temat wysokości opłat związanych z zajęciem pasa drogowego, dysponował bowiem stosownymi decyzjami w tym przedmiocie, z których wynikał obowiązek poniesienia opłat oraz ich wysokość. Jeżeli chodzi o zajęcie pasa drogowego w związku z realizacją umowy z dnia 7 sierpnia 2013 r., to powód znał wysokość części opłat już w październiku 2013 r. Powód był także w dyspozycji faktury za opracowanie projektu tymczasowej organizacji ruchu drogowego. Mimo to nie zgłosił on roszczeń z powyższego tytułu w trybie klauzuli nr(…)Warunków Kontraktu. W rezultacie należało przyjąć, że roszczenia powoda objęte pozwem w niniejszej sprawie wygasły na skutek bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w klauzuli nr (…) Warunków Kontraktu ( (…)).”
Wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 12 października 2016 r., Sygn. akt VI GC 99/16