Za niejasności w Kontrakcie odpowiada Zamawiający
W umowach o roboty budowlane opartych na procedurach FIDIC stanowiących jednocześnie zamówienie publiczne Zamawiający ma obowiązek jednoznacznego i precyzyjnego odpisu przedmiotu zamówienia. Wynika to wprost z art. 29 ust. 1 pzp. Obowiązek szczególnie starannego przygotowania specyfikacji istotnych warunków zamówienia publicznego oraz pozostałych dokumentów przetargowych podkreślał wielokrotnie Sąd Najwyższy, m.in. w wyroku z 27 marca 2000 r., III CKN 629/98, OSNC 2000, Nr 9, poz. 173. W innym wyroku Sąd Najwyższy przypomina że „wątpliwości interpretacyjne, które nie dają się usunąć w drodze ogólnych dyrektyw wykładni oświadczeń woli, powinny być rozstrzygnięte na niekorzyść strony, która zredagowała tekst je wywołujący (in dubio contra proferentem). Ryzyko nie dających się usunąć w drodze ogólnych dyrektyw wykładni oświadczeń woli niejasności tekstu umowy powinna ponieść ta strona, która tekst zredagowała. Ogólne warunki kontraktu FIDIC i szczególne warunki kontraktu, jakie miały wiązać pozwanego z wykonawcą wyłonionym w przetargu dotyczącym inwestycji polegającej na przebudowie drogi zostały opracowane przez pozwanego, co musi być uwzględnione w procesie wykładni oświadczeń woli złożonych przez strony i prowadzących do związania się przez nie umową.” (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 kwietnia 2016 r., I CSK 306/15).
Oczywiście należy też pamiętać, że zgodnie z klauzulą 1.5 Warunków Kontraktowych FIDIC do wyjaśniania dwuznaczności i rozbieżności „in the documents” (feralne tłumaczenie na język polski: „pomiędzy tymi dokumentami”), które składają się na Kontrakt rozstrzyga Inżynier Kontraktu. Nie zmienia to jednak faktu, że Inżynier powinie postępować zgodnie z dyrektywą in dubio contra proferentem i w przypadku niejasności w Kontrakcie które nie dadzą się wyjaśnić w ramach ogólnych dyrektyw wykładni oświadczeń woli powinien rozstrzygać na korzyść Wykonawcy. Czy w rzeczywistości tak robi, to już inna sprawa.